لجبازی در کودکان
من میس مری هستم 👩🏻🏫و شما این مقاله رو با عنوان لجبازی در کودکان طی چند شماره میخونین👩🏻🏫
1. این هفته در مورد همکاری نکردن بچه ها، حرف میزنم براتون. چند روز گذشته با این موضوع مواجه شدم و توضیحاتی به مامانِ یکی از بچه‌ها دادم که دیدم خالی از لطف نیست برای شما هم بگذارمش😊
اول از همه: سخت نگیرین.
هرچی شما سخت بگیرین بچه لجبازیش بیشتر میشه.
این مساله بین بچه هایی که والدینشون کلاس زبان براشون مهم‌تره، خیلی شایع‌تره.
چون بچه ها متوجه میشن که مادر رو این قضیه حساسه، و احساس رقابت میکنن با مادر. با اینکه کودکشون حتی با اشتیاق منتظر کلاس میشینن، ولی موقع کلاس به دلیل حس کردن حساسیت والدین، میرن تو «بازی»، که حالا کاری کنم که مخالف چیزی باشه که ازم خواسته شده، و منتظر عکس العمل مادر میشن، تا از اون رفتارشون به نتیجه ای که انتظار دارن برسن یعنی همون «بازی».(به این رفتار تو روانشناسی به اصطلاح میگن «بازی» روانی که همه ما تو طول روز مشغول این بازیهاییم و این قراردادها که از یه عمل نتیجه ای ببینیم هستن که بهمون انگیزه میدن برای کارها)
ریشه این رفتار برمیگرده به اصرار والدین به توی چهارچوب گذاشتن کودک. که الان وقت اینه، یا الان وقتِ اونه.
اگر اصرار داره الان فلان کار رو بکنه، اشکالی نداره، ما میتونیم بازم تکرار کنیم اون فعالیتی که براش جذابه، ولی به صورت غیرمحسوسی ترکیبش کنیم اون فعالیت رو با گفتن یه سری جمله ها، مثلا اگر اصرار داره برای چندمین جلسه متوالی خانواده یا فیل بکشه، یا با کوکی مانستر همون مکالمه تکراریو انجام بده، شما در نقطه مقابل لج نکنین و بگین نه ابدا! همین که من گفتم. الان وقتِ فلان کاره. بجاش جملاتی اضافه کنین تا هدف اصلی که یادگیریه اتفاق بیفته. ما نمیخوایم کیفیت رو فدای کمیت کنیم، که بگیم این چند صفحه رو خوندیم امروز، این چندتا موضوعو تیک زدیم و حرف زدیم دربارش. بلکه هدف یادگیریه.
🌸☘🌸
Join Telegram 👉🏻 @english_for_all_kids